تنها با یکی

اینکه تو شرایط فعلی خیلی از ما احساس تنهایی میکنیم

حوصله مون سر میره

اعصابمون بهم میریزه

به خاطر یک چیزه و اونم اینه که مدتها از اصل و مبدا غافل بودیم

فراموش کردیم اول خدا بعد بقیه آدمها و اشیاء و ... 

به همه چیز چسبیدیم تا جایی که جایی برای خدا نموند..

حالا هم که خدا خلوتی درست کرده تا یادمون بیاد چرا اومدیم اینجا لم دادیم یه گوشه و غر میزنیم و به زمین و زمان بد و بیراه میگیم

به نظر من این دوران یک لطف بزرگه و مثل همیشه ما نمیخوایم بفهمیمش